الفصل الحادى عشر:
استيقظت نهله مبكرا لتكمل عملها فى الحديقه* و قبل النزول طرقت باب غرفة فارس.
فتح لها فارس و يبدو عليه أثار النوم.
نهله: صباح الخير.
فارس: صباح النور.
نهله: انا اسفه بحسبك صحيت بس شكلك كنت نايم.
فارس: هى الساعه كام.
نهله: 7:30
فارس: طيب ليه صاحيه بدرى كدا.
نهله: بيتسى بتصحينى الساعه 7 كل يوم و قولت انزل اشتغل فى الجنينه من بدرى. و مرضيتش انزل من غير ما اقولك عشان متزعلش.
فارس: طبعا كنت هزعل منك انا لازم اصور كل شغلك فى الجنينه.
نهله: طيب ياللا اغسل وشك و هات الكاميرا بتاعتك و حصلنى على الجنينه هستناك تحت.
فارس: لأ استنينى على السفره نفطر الأول و بعدين تشتغلى.
نهله: بس لسه محدش صحى.
فارس: مش مهم هنفطر احنا و هما لما يصحوا يفطروا براحتهم* مينفعش تشتغلى من غير ما تفطرى.
نهله: طيب مستنياك تحت متتأخرش.
فارس: 5 دقايق و احصلك.
نزلت نهله فوجدت حازم يقرأ جريده و يشرب الشاى.
نهله: صباح الخير.
حازم ( مبتسما لها ): صباح النور.
نهله: كنت فاكره الكل نايمين.
حازم: مش قولتلك بصحى بدرى. انا صاحى من نص ساعه تقريبا. و قولت اشرب شاى على ما يصحوا و نفطر سوا* كل يوم بيعذبونى كدا على ما يصحوا.
نهله: خلاص افطر معايا انا و فارس دلوقتى.
حازم: هههههههههههه مين دا اللى يصحى و يفطر دلوقتى فارس.. استحاله.
فى هذا الوقت نزل فارس و سمع كلام اخوه.
فارس: احمدك يا رب دايما بنزل فى الوقت المناسب و اسمع الكلام اللى بيتقال عليه.
حازم: هههههههههههههه ايوا ما انت اصلك انسان مبروك. ايه اللى مصحيك بدرى كدا؟
فارس: نهله صحتنى* انت عارف بقى عندنا شغل فى الارض و نهله بتحتاجنى اساعدها انت فاهم.
حازم: هههههههههههه اه طبعا انت الخير و البركه.
ضحكت نهله على حوارهما و قالت: طيب ممكن بقى نفطر عشان نلحق انا و فارس نكمل شغلنا فى الجنينه.
تناول الثلاثه الفطور و دخل حازم مكتبه و خرجت نهله مع فارس للحديقه و بدات عملها و هو بدأ التصوير حتى انتهت فأوقف التصوير.
فارس: كويس ادينا خلصنا و الساعه 11 يعنى كدا زى الفل اوى* اطلعى خدى شاور و اجهزى و على 12 نتحرك.
نهله: نتحرك فين؟
فارس: مشوارنا.
نهله: ااااه هنروح عشان ارسم و انت تصور.
فارس: ايه يا بنتى انتى عندك زهايمر. انا قصدى الشوبينج.
نهله: شوبينج ايه و بتاع ايه بس* انت صدقت!
فارس: اه صدقت و نص كمان و انتى لازم تصدقى و تقتنعى* بصى يا بنت عمى العزيزه* تعالى نقعد هناك كدا عشان افهمك.
ضحكت نهله على طريقته و توجهت معه ليجلسا سويا فى الحديقه.
فارس: انتى عارفه انا بحبك اد ايه و انى بعتبرك اختى و تهمنى مصلحتك و لا لا؟
نهله: عارفه طبعا و لولا انت و ندى هنا مكنتش قدرت اقعد ثانيه هنا.
فارس: طيب حلو اوى يبقى لازم تسمعى اللى هقولهولك.
نهله: قول.
فارس: طبعا انتى اكيد اتضايقتى من كلام نغم امبارح.
نهله: بصراحه اه.
فارس: بس للاسف فى ناس كتير بتفكر زيها و فى ناس بتشوف البنت الناجحه فى حياتها و الذكيه غالبا مبتهتمش بمظهرها و للاسف دا حقيقى بنسبه كبيره. بس انتى لازم تثبتى لكل الناس عكس دا.
نهله: ازاى؟
فارس: لازم تهتمى بنفسك و تعملى نيولوك و فى نفس الوقت تثبتى نجاحك. لأن هى دى البنت الشاطره و اللى الناس بيعجبوا بيها. يعنى لازم تعملى الكومبينيشين دا. ذكاء و عقل و نجاح و دول تقدرى عليهم بسهوله و اهتمام بنفسك معاهم يكمل الصوره.
نهله: بس انا مش برتاح غير فى اللبس بالطريقه دى و مش متعوده على غيره.
فارس: هتتعودى بالتدريج.
نهله: مش عارفه.
فارس: مش انتى بتثقى فيا؟
نهله: ايوا.
فارس: خلاص اعملى اللى هقولك عليه.
نهله: اوكى.
فارس: هستناكى بعد ساعه نمشى. تمام؟
نهله: تمام.
دخلا نهله و فارس إلى الفيلا فكانت كلا من ندى و نغم يتناولا الفطور.
نهله: صباح الخير.
ندى: صباح النور حبيبتى. تعالى عشان تفطرى.
نهله: سبقناكم و فطرنا الصبح انا و فارس و حازم.
نغم: اه ما هو حازم قالى.
تجاهلتها نهله و لم تعلق على كلامها.
فارس: ندوش متعطليهاش عشان نلحق نخرج.
نغم: و رايحين فين ان شاء الله.
فارس ( بتهكم ): سمعنا بنصيحتك و رايحين نعمل شوبينج سوا* انتى سيتى و لا ايه؟
نغم: هههههههههههههههه اه صح. اكيد هترتاحوا اوى و تتبسطوا مع بعض.
نهله: اكيد. عن اذنكم.
لحق بها فارس مسرعا.
فارس: نهله نسيت اسألك.
نهله: خير.
فارس: انتى معاكى كشف النظر بتاعك.
نهله: ايوا.. ليه؟
فارس: مش مهم ليه.. ابقى هاتيه معاكى.
نهله: اوكى.
بعد ساعه قابلته نهله. و تحركا بسيارة فارس.
فارس: بصى يا ستى اول حاجه هنعملها هتروحى عند الكوافير.
نهله: ليه. انت مش قولت هنروح نعمل شوبينج.
فارس: انا قولت هتعملى نيولوك و اتفقنا تنفذى اللى هقولك عليه.
نهله: طيب هعمل ايه عند الكوافير.
فارس: انا خليت ندى حجزتلك عند الكوافيره بتاعتها و فهمتها بالظبط هتعملك ايه فى شعرك و كمان هتعملك شوية ماسكات و تهتم ببشرتك و وشك. هى عارفه كل حاجه لما تروحيلها هى هتتصرف.
نهله: طيب و انت هتعمل ايه فى الوقت دا؟
فارس: انا ورايا مشوار هعمله و هعدى عليكى.
نهله: بس انا ممكن اخد وقت طويل.
فارس: لا متقلقيش. انتى اول ما هتوصلى الكوافيره هتبتدى معاكى على طول و فى خلال ساعتين هتبقى جاهزه. بس ادينى كشف النظر بتاعك. مش هو مناسب و لا محتاجه تعملى غيره؟
نهله: لا كويس انا عملت كشف نظر جديد قبل ما اجى هنا بأسبوع.
فارس: طيب كويس.. هاتيه.
اعطت نهله الكشف لفارس. كانا قد وصلا لمكان الكوافير. فتركها فارس تدخل و ذهب فى مشواره.
دخلت نهله إلى الكوافير فوجدت فتاه تبدو بمظهر انيق فى انتظارها. خجلت نهله من شكلها عندما رأت الكوافيره تهتم بمظهرها اكتر منها و احست ان فارس محق فى كلامه.
تركت نهله الفتاه تقوم بعملها و استسلمت تماما و لم تطرح الأسئله.
انتهت الفتاه و طلبت من نهله ان تنظر فى المرأه.
اندهشت نهله من مظهرها و فرحت كثيرا فقد درجت الفتاه لها شعرها و اهتمت به مما جعله يبدو جميلا و هو منساب على ظهرها بكثافة كما ان وجهها لأول مره تراه مشرقا و جميلا بهذا الشكل خاصة بعد لمسات الميك اب البسيطه و الرقيقه التى قامت بها الفتاه على وجه نهله. شعرت بسعاده و تساءلت يا ترى بماذا يفكر فارس اكثر من ذلك؟ فلأول مره تشعر بالحماس تجاه شكلها و مظهرها.
خرجت من الكوافير لتجد فارس فى انتظارها.
عندما رأها فارس اقترب منها و اخذ ينظر اليها بدقه ثم قال: بيرفيكت.. زى ما كنت متخيل بالظبط.
نهله: بصراحه انا مش مصدقه نفسى.. شعرى طالع حلو اوى.
فارس: انتى لسه مشوفتيش حاجه. دلوقتى جه دور الشوبينج.
نهله: بعد شكل شعرى دا مش هقولك غير سمعا و طاعه.
فارس: هههههههههههه طيب ياللا بينا.
توجها إلى مول كبير ملئ بمحلات للملابس و الاكسسوارات و الاحذيه و الشنط و كل ما يمكن ان تحتاجه.
فارس: بصى يا ستى اول حاجه دلوقتى هنجيب ملابس سبورتيف و دى عشان لما تشتغلى فى الارض او تعملى سبورت او اى حاجه فيها مجهود بس فى نفس الوقت حاجات بناتى و شيك.
دخلا محل متخصص فى الملابس الرياضيه و انتقا سويا ملابس رياضيه جميله مناسبه للبنات اول مره ترى نهله مثلها و عرفت انها بالفعل كانت مثل الشباب و ان نغم لم تخطئ فيما قالت.
بعد الانتهاء من ذلك قال لها فارس: و دلوقتى جه دور اللبس اللى هتبقى بتلبسيه فى الفيلا طول اليوم و لو عندك مشاوير مش رسميه بالنهار. يعنى الفساتين الصيفى و الجينزات و الجوبات و الباديهات و التيشيرتات و الحاجات دى و طبعا كلها هتبقى شيك و ماركات.
دخلا لأكثر من محل و كانت نهله مبهوره بما ترى و لاحظت ان ذوق فارس مميز بالفعل و تشوقت لترى كيف ستكون هذه الملابس عليها.
اختار لها فارس العديد من الملابس الرائعه و التى تختلف تماما عما اعتادت ان ترتديه.
كانت نهله لا تصدق نفسها و هى تجرب الملابس بالبروفه فهى ترى بنت رقيقه تختلف تماما عن نهله التى تعرفا.
فارس: ياللا البسى بقى الجوب و البادى دول هتلبسيهم بقيت اليوم و تروحى بيهم.
اختار لها فارس جوب بينك قصيره تصل إلى بعد الركبه بشبر تقريبا بها نقوشات رقيقه تضفى عليها رقه و انوثه و بادى ابيض جميل عليه رسمه بالبينك على الصدر.
كانت تبدو كعروسه باربى بهذا الطقم. كانت قمه فى الرقه و الشياكه لدرجه جعلتها تبدأ فى الشعور بالثقه الكبيره فى مظهرها.
ثم اخذها فارس و دخلا على محل جديد و قال لها: هنا بقى هتلاقى ملابس رسميه* لانك هتحتاجى اللبس دا كتير فى الشركه و دا هتبقى بتلبسيه يوميا فمحتاجين ننقيه بعنايه و يبقى كتير شويه.
نهله: اوكى.
اشترا ملابس رسميه كثيرا و لكن كلها تتسم بالأنوثه و الرقه و الشياكه.
ثم توجهها لمحل للملابس السواريه* وجدت نهله معظم الملابس مكشوفة الظهر او الظهر و غالبا بدون اى اكمام.
نهله: انا مش هلبس حاجات عريانه و مفتحه للدرجه دى. انت فاكرنى نغم؟
فارس: هههههههههههههههههههه حلوه فاكرنى نغم دى. متخافيش انا عارف انك هترفضى تلبسى كدا. احنا هنخليهم يورونا حاجات سواريه تكون محترمه فى نفس الوقت و تريحك يعنى انتى مش بتشوفى فى محجبات بيلبسوا سواريه.
نهله: ايوا.
فارس: يبقى اكيد مش كل السواريه مفتح على البحرى كدا.
نهله: طيب اشوف.
فارس: متقلقيش.
و طلب فارس من البائعه ان تحضر لهما فساتين و تاييرات و بدل حريمى سواريه تكون محترمه* و اختاروا منها المناسب ثم خرجا من المحل و نهله راضيه و هادئه. بعد ذلك اخذها فارس إلى محل اكسسوارات.
فارس: ياللا نقى كل اللى يعجبك لأن دى حاجات مهمه اوى و بتنطق اللبس.
نهله: لا نقيلى انت انا مش بفهم فى الحاجات دى.
فارس: اوكى بس انتى كبنت هتبقى افضل منى لأنى بدى رأيي بس برضو مش هبقى زى البنات.
نهله: عشان خاطرى نقى انت.
فارس: اوكى بس مش هقدر انقيلك الميك اب هههههههههههههه دا بقى هبقى اخلى ندى تنزل معاكى تجيبوه سوا و تعلمك الموضه الجديده فى الميك اب.
نهله: ماشى.
اختار لها فارس الكثير من الاكسسوارات و خرجا محملين بالشنط كالعاده* ثم ذهبا إلى محل للشنط و الأحذيه. كادت عين نهله ان تخرج من مكانها من شياكة الأحذيه و الشنط.
فارس: ياللا عاوزين ننقى الأول الكوتشيهات عشان الجينزات* و كمان هنجيب باليرينات و صنادل و حاجات فلات و خفيفخ تلبسيها طول اليوم و بالنهار.
نهله: اوكى. فى اشكال حلوه اوى.
بعد ان اختارا كل ما اعجبهما قال فارس: دلوقتى جه دور الجزم اللى بكعب.
نهله: ايه.. لاااااا انسى كله الا دول. مبحبهمش و مبعرفش البس انت عاوزنى اقع و اتبهدل قدام الناس.
فارس: أمال انتى فاكره هتلبسى ايه فى السهرات و فى الشغل.
نهله: مبعرفش البسهم.
فارس: ندى هتعلمك ملكيش دعوه.
نهله: انسى.
فارس: طيب تعالى بس ننقى و بعدين هنتكلم لما نروح.
اشترا كل ما اعجب نهله و قبل الخروج اختار لها باليرينا و شنطه لتلبسهم قبل ان يغادارا المحل.
فارس: دلوقتى عندنا مشوار بقى برا المول.
نهله: احنا كدا هنتأخر و انا المفروض اقعد مع حازم شويه عشان الشغل.
فارس: متقلقيش ساعه و هنكون فى البيت* بس قبل المشوار دا تعالى نجيب ساندوتشات نتغدى عشان نسينا خالص موضوع الغدا و انا هموت من الجوع.
نهله: و انا كمان جوعت.
فارس: طيب ياللا.
اشترا سندوتشات و ذهبا إلى السياره و وضعوا الشنط التى بها ما اشترت نهله* ثم جلسا بالسياره يتناولا الساندوتشات.
نهله: مقولتليش ايه المشوار اللى هنروحه.
فارس: فاكره لما خدت منك كشف النظر الصبح.
نهله: فاكره.
فارس: روحت بيه عند واحد صاحبى عنده سنتر للنظارات و اللينسز و اخترت نظاره جديده ليكى بدل النظاره اللى مخبيه عيونك الحلوين دول. نظاره من غير اطار و رقيقه و كمان طلبت منه يعملك عدسات و هو وعدنى يسلمهوملى النهارده.
نهله: بس انا مش هغير لون عنيا و بعدين انا برتاح فى النظارات و مش بحب اللينسيز.
فارس: متقلقيش وصيته تبقى العدسات شفافه انا كمان زيك مبحبش الملونه بحس انها بتخبى جمال العين و بتعكس اللى جوا الواحد.
ابتسمت له نهله برضا.
فارس: بس اعملى حسابك اللينسيز هى اللى هتتلبس على طول و النظاره فى اضيق الحدود.
نهله: طالما شفافه اوكى. فارس انا عارفه انك النهارده صرفت كتير اوى* ان شاء الله الشهر الجاى اول ما اقبض من الشركه هردلك المبلغ او جزء منه حسب مرتبى.
فارس: ايه الهبل دا لا طبعا و بعدين اصلا كله على حساب صاخب المخل هههههههههههههه.
نهله: يعنى ايه مش فاهمه.
فارس: يعنى حازم قالى هاتوا كل اللى يعجب نهله و اللى محتاجاه و هو هيدفع.
نهله: خلاص يبقى هبقى ادفعله هو.
فارس: هههههههههههه و الله مليش دعوه اتصرفوا انتوا الاتنين مع بعض.
نهله: بتضحك على ايه؟
فارس: نفسى اشوف وش حازم و انتى بتقوليله انك هترديله فلوس اللبس.
نهله: ليه يعنى؟
فارس: عشان هيعتبرك بتشتميه.
نهله: ليه مش حقه؟
فارس: ههههههههه اصل حازم من النوع بتاع الراجل مش بس بكلمته الراجل برعايته لبيته و اسرته.
نهله: يعنى ايه؟
فارس: متشغليش بالك و ياللا نمشى عشان تلحقى ترجعى لحازم بدرى عشان تشتغلوا.
نهله: اوكى.
ذهبا ليحضرا النظاراه و العدسات و يعودا إلى المنزل بعد يوم مرهق طويل و لكن على عكس ما توقعت نهله كانت مستمتعه جدا و شعرت بسعاده كبيره بمظهرها.
